LIMA, 22 Eylül (IPS) – “Pandemi vurduğunda, tam okulumun son yılıyken çalışmayı bıraktım… Ailem evde internet için para ödeyemedi,” dedi 18 yaşındaki Rodrigo Reyes. 2020’de okulu bırakan yaklaşık 250.000 çocuk.
Bu rakam, eğitim-öğretim yılına kayıt yaptıran ancak bu yılı tamamlamayan ilkokul ve ortaokul öğrencilerini içermektedir.
Mart 2020’de COVID-19’un yayılmasını önleyici bir önlem olarak ülkede uzaktan eğitim kabul edildi, bu da internete ve elektronik cihazlara erişimin şart olduğu anlamına geliyordu. Çevrimiçi dersler, öğrencilerin sınıfa döndüğü 2022 yılına kadar devam etti.
Ancak bu dönemde, eğitime erişim ve kalitedeki eşitsizlikler derinleşti ve yoksulluk içinde yaşayan veya kırsal ve yerli nüfusun bir parçasını oluşturan öğrencileri etkiledi.
Peru, 2021’de yoksulluğun nüfusun yüzde 25,9’unu etkilediği, 2020’den 4,2 puan daha az, ancak yine de pandeminin patlak vermesinden önceki yıl olan 2019’un 5,7 puan üzerinde olduğu 33 milyonun biraz üzerinde nüfusa sahip çok kültürlü ve çok ırklı bir ülkedir. Parasal yoksulluk, kırsal nüfusun yüzde 39,7’sini ve kentsel nüfusun yüzde 22’sini resmen etkiledi ve büyük bir sosyal uçurumu yansıttı.
“Her zaman öğrenmede başarılı olamayan, alıntı yapmadan, Öğrenci Sayımı Değerlendirme testlerinde başarısız olan, sıralamada son sıralarda yer alan illerde yaşayan ilk ve ortaokul öğrencilerinden bahsediyoruz. Ulusal düzeyde,” dedi bir üniversitede Kültürlerarası İki Dilli Eğitim profesörü Rossana Mendoza.
“Onlar bir takım eksiklikler ve hizmetlerle karşı karşıya kalan aynı gençler, İspanyolca dışında bir dil konuşan yerli halklar ve hükümet tarafından başlatılan Aprendo en Casa (evde öğrenme) programı onlar için yeterli bir yanıt değildi” dedi. Jesús María’nın Lima bölgesindeki evinde IPS ile yaptığı röportajda ekledi.
Ancak yoksul banliyölerdeki öğrenciler de etkilendi. Mendoza, okul çalışmalarını, aileyi desteklemek için çalışarak ebeveynlerine yardım etmekle değiştirmek zorunda kaldıklarını ve bu nedenle çalışmalarına çok az zaman ayırdıklarını söyledi.
Okulu bırakmaktan ve ağır makine teknisyeni olma hayalini bir kenara bırakmaktan başka seçeneği olmayan Reyes için durum buydu.
IPS’ye verdiği demeçte, “16 yaşında okulu bitirecektim, arkadaşlarımla mezun olacaktım ve sonra enstitüye başvurmak ve tamirci olmak için kendimi hazırlamayı planladım… ama olmadı” dedi. pandemi başladığından beri tam zamanlı olarak çalıştığı mahallesindeki Santa Marta pazarında yiyecek ve diğer ürünlerin satıldığı annenin standı.
Reyes, başkentin doğusunda yer alan ve Lima’yı oluşturan 43 mahalleden biri olan Ate semtinin ücra köşesinde yaşıyor. Yaklaşık 600.000 nüfuslu ilçenin nüfusunun büyük bir kısmı gibi, ailesi de daha iyi fırsatlar aramak için ülkenin iç bölgelerinden geldi.
“İnsanları cehaletten uzaklaştıran, özgürleştiren şeyin her zaman eğitim olduğuna inandım ve eşimle birlikte Lima’ya geldiğimizde çocuklarımız için de bunu istedik. Rodrigo’nun planlarını desteklemeye gücü yetti,” dedi genç adamın annesi Elsa García, IPS’ye üzgün bir şekilde.
Salgın, ailenin istikrarsız bütçesine büyük bir darbe vurdu ve Rodrigo ve iki küçük kardeşi 2020’de okulu bıraktı. Ertesi yıl, yalnızca küçük kardeşler eğitimlerine geri dönebildi.
“Dükkandaki yardımlarımla biraz para biriktirmeyi başardık ve babam kardeşlerimin kullanması için bir cep telefonu aldı ve şimdi interneti paylaşıyorlar. Okulu bitirip profesyonel olabilmeleri için onları desteklemeye devam etmeliyim, belki daha sonra ben de yapabilirim,” dedi Rodrigo.
Bu Güney Amerika ülkesinde pandemiden önce eğitimin önündeki engeller vardı. Bu, hamile kaldığı için ilk eğitimini tamamlamadan okulu bırakan Delia Paredes tarafından iyi bilinir. Bugün 17 yaşında ve eğitimine devam edemedi.
Peru’nun Amazon orman bölgesindeki bir bölge olan Ucayali’nin orta-doğu kesiminde yer alan 7.500 nüfuslu Neshulla kasabasının dışındaki kırsal alanda ebeveynleri ve küçük kız kardeşleriyle birlikte yaşıyor. Babası Şber Paredes, kendine ait arazisi olmayan bir çiftçi ve komşu çiftliklerde işçi olarak çalışıyor ve aylık 100 doların altında bir gelir elde ediyor.
“Kızıma okumaya devam etmesi için ihtiyaç duyduğu ayakkabı, kıyafet ve okul malzemelerini almaya gücüm yetmedi ve bebeği olduktan sonra karıma yardım eden bir ev hanımı oldu… Param yok, çok şey var. buralarda yoksulluk var,” dedi IPS’ye Neshulla’dan telefonla.
Küçük kızları Alexandra ve Deliz okuldalar ve bu yıl sınıfa geri döndüler. Alexandra ablası için üzülür. “Hemşire olmak istediğini her zaman tekrarlıyor. Öğretmen olup çalıştığımda ona yardım edeceğimi söyledim” dedi.
Delia gibi erken yaşta gebelik, genellikle tecavüz sonucu olduğu için hak örgütleri tarafından zorla kabul edildi, 2021’de 12 ila 17 yaş arasındaki kız ve ergenler arasında yüzde 2,9’a ulaştı. Yoksulluk gibi, kırsal alanlarda yoğunlaşıyor. kentsel alanlardaki yüzde 2,3’e kıyasla yüzde 4,8 olarak gerçekleşti.
Genişleyen boşluklar
2020 yılında, pandemi ilanından önce ülke çapında 8,2 milyon çocuk ve ergen okula kaydoldu. Mayıs 2022’de kayıtlı toplam çocuk ve ergen sayısı 6,8 milyona yakındı. Eğitim yetkilileri, farkın önümüzdeki birkaç ay içinde kapanmasını beklediler, ancak bu konuda bilgi vermediler.
2020’de neredeyse çeyrek milyon okul çocuğu ulusal düzeyde okulu bırakmak zorunda kaldı ve 2021’de bu sayı neredeyse 125.000’di. Ancak 2022 yılına kadar boşluk genişlediMart ayında başlayan mevcut öğretim yılında yaklaşık 670.000 kişi kayıt yaptırmadı.
Bu boşluk, Eğitim Bakanlığı’nın okulu bırakan çocukları geri getirmek için gerekli koşulları yaratmayı amaçlayan Peru Eğitim Sistemi için 2021’in ikinci yarısından 2022’nin ilk yarısına kadar Ulusal Acil Durum Planı başlatmasına rağmen ortaya çıktı. .
Profesör Mendoza, önceliğin nüfusun eğitim hakkından mahrum bırakılan kesimini okula geri getirmek olduğunu söyledi. “Sadece eğitim açısından değil, pandemi nedeniyle annesini, babasını veya büyükanne ve büyükbabasını kaybeden okulu bırakan öğrencilerin aileleriyle birlikte hayatta kalmakta yaşadıkları zorluklar konusunda da destek sağlayan bir stratejiye ihtiyaç var” dedi.
“Onları sadece öğrenmede başarısız oldukları için değil, bu bağlamda görmelisiniz. İlerlemek için korkunç dezavantajları olan bir hayatları olduğunu ve eğitim sisteminden dışlandıklarını görmek için” dedi.
Hedef kitlenin net bir şekilde belirlenmesi gerektiğini de sözlerine ekledi. “Oldukça gelişmiş olan Peru okul yönetim sistemi, bu çocuk ve ergenlerin kim olduğunu, adlarının ne olduğunu, nerede yaşadıklarını, ailelerine ne olduğunu ve okul sisteminin onlara nasıl fırsatlar sunabileceğini bilmemize izin vermelidir. mevcut yaşam koşulları.”
Mendoza, sadece sistemin dışında olduklarını değil, yaşam koşullarının da değiştiğini ve daha da derin bir yoksulluğa düştükten veya yetim kaldıktan sonra hiçbir şey olmamış gibi okul sistemine dönmelerinin beklenemeyeceğini açıkladı.
© Inter Press Service (2022) — Tüm Hakları SaklıdırOrijinal kaynak: Inter Press Service
Kaynak : https://www.globalissues.org/news/2022/09/22/31960